می دونم یه شب میای خاک وچراغون میکنی
شیشه ی عمر شب ومیشکنی داغون میکنی
شنیدم وقتی میای از آسمون گل میریزه
کوچه باغا رو پر از بیدای مجنون میکنی
شنیدم وقتی میای غصه هامون تموم میشه
قحطی گریه میاد خنده رو ارزون میکنی
آسمون به احترامت پامیشه به اون بشین
که تو سفره ی زمین خورشید و مهمون میکنی
دلامون خیلی گرفتست شبامون خیلی سیاست
میدونم یه شب میای خاک وچراغون میکنی